Helicobacter Pylori - przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie i dieta

Helicobacter pylori to jeden z najczęściej występujących patogenów. Jego obecność w organizmie oznacza większe ryzyko dolegliwości takich jak wrzody żołądka czy zapalenie. Jakie są objawy zakażenia i jak leczyć H. pylori?

Co to jest Helicobacter pylori? 

Jest to bakteria o spiralnym kształcie, która występuje w żołądku, na płytce nazębnej lub w kale. W żołądku wytwarza toksyny i prowadzi do zobojętnienia kwaśnego pH. Pogorszeniu ulega kondycja błony śluzowej, co może doprowadzić do jej powolnego zaniku. Efektem tego jest odpowiedź immunologiczna organizmu. Nasz układ odpornościowy nie umie pokonać H. pylori, dlatego występuje przewlekły stan zapalny. Objawy dotyczą m.in. układu pokarmowego i skóry.

Helicobacter pylori – przyczyny 

Do zakażenia tą bakterią dochodzi najczęściej drogą pokarmową. Przyczyny Helicobacter pylori to:

• picie z jednej butelki,
• używanie tych samych sztućców i naczyń,
• brak higieny,
• złe warunki sanitarne, socjalne i ekonomiczne,
• całowanie się,
• spożywanie zanieczyszczonych pokarmów,
• spożywanie skażonej żywności lub wody,
• uwarunkowania genetyczne.                                                                                                 

H. pylori – objawy 

Najczęstsze objawy zakażenia to:

• ból brzucha i w nadbrzuszu,
• zgaga,
• nudności i wymioty,
• puste odbijanie,
• wzdęcia i zaparcia,
• stan podgorączkowy,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• brak apetytu,
• przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka.

Symptomy występowania tej bakterii w żołądku to ból w nadbrzuszu, poczucie przepełnienia, mdłości, biegunka lub zaparcia i wzdęcia. Infekcja może być przyczyną także nawracających aft, zapalenia języku lub jamy ustnej czy też próchnicy zębów.

Objawy psychiczne Helicobacter pylori to z kolei zaburzenia koncentracji i zapamiętywania, wahania nastroju i stany lękowe. Zakażenie jest wyleczalne, ale może potrwać aż kilka miesięcy.

Helicobacter pylori – objawy skórne 

Zdarza się też, że objawy lokalizują się w obrębie skóry, występuje wtedy wysypka lub zmiany grudkowo-krostkowe z rumieniowatym podłożem. Helicobacter pylori może też wywołać pokrzywkę, która jest reakcją alergiczną na zakażenie tą bakterią. Prawdopodobnie zwiększa też ryzyko rozwoju trądziku różowatego.

W trakcie choroby można dostrzec zmiany grudkowo-krostkowe w obrębie twarzy i szyi. Naukowcy wciąż prowadzą badania dotyczące tych powiązań. H. pylori może też potencjalnie mieć związek z atopowym zapaleniem skóry, świerzbiączką guzkową czy łysieniem plackowatym.

Diagnostyka i leczenie 

Większość zakażonych nie odczuwa objawów dodatniego Helicobacter pylori, mimo że jest ona jedną z najczęściej występujących infekcji bakteryjnych u ludzi. Diagnostyka bazuje na kilku metodach. Diagnostyka jest kluczowa dla potwierdzenia infekcji i ustalenia poziomu ryzyka takich problemów zdrowotnych jak m.in. wrzody żołądka i dwunastnicy, przewlekłe zapalenie żołądka czy nowotwory (chłoniak limfatyczny MALT).

Badanie kału. Jest to nieinwazyjna metoda, która polega na oddaniu do analizy próbki kału. Bakterie mogą wydalać antygeny w kale, co pozwala na ich wykrycie i potwierdzenie podczas badania w laboratorium.

Testy oddechowe. Kolejny sposób na wykrycie bakterii to analiza powietrza wydychanego przez pacjenta.

Testy krwi. Testy serologiczne umożliwiają oznaczenie przeciwciał skierowanych przeciw H. pylori, produkowanych jako reakcja na zakażenie. Mają jednak wadę – nie można odróżnić infekcji aktywnej od zakażenia występującego w przeszłości.

Profilaktyka zakażenia H. pylori         

• mycie rąk przed posiłkiem oraz po skorzystaniu z WC,
• unikanie picia wody skażonej, nieznanego pochodzenia,
• unikanie nieświeżego i niedogotowanego jedzenia,
• unikanie alkoholu i papierosów,
• regularne badania profilaktyczne,
• zdrowa i zbilansowana dieta.

Jaką dietę stosować przy H. pylori? 

Dieta polecana przy Helicobacter pylori powinna polegać na systematycznym spożywaniu posiłków. Warto jeść częściej, nawet 5-6 razy dziennie, o stałych porach. Porcje powinny jednak być mniejsze.

Można spożywać m.in. chude mięso drobiowe, chude ryby i niskotłuszczowy nabiał.   Mięsa i warzywa najlepiej przyrządzać na parze albo gotować czy dusić, a zupy przyrządzać w formie kremów. Polecane warzywa to dynia, marchew, cukinia, kabaczek, szpinak, buraki, ziemniaki i bataty. Zaleca się też picie wody, rozcieńczonych wodą soków, kompotów, słabej herbaty zielonej, kawy zbożowej czy naparów ziołowych.

Dieta powinna być bogata w błonnik, warzywa i owoce oraz produkty pełnoziarniste, bo pomogą one zadbać o równowagę bakteryjną w jelitach. Trzeba też unikać produktów drażniących – należy do nich m.in. alkohol, napoje gazowane słodzone, kawa, owoce cytrusowe i inne produkty bogate w kwasy czy silne przyprawy. Warto dodać do menu produkty o działaniu bakteriobójczym i bakteriostatycznym, m.in. mleko, jogurt i kefir bogate w probiotyki. Warto też pamiętać o wypijaniu około 2-3 l wody mineralnej dziennie.