Inhalacja. Wsparcie w przeziębieniu i chorobach układu oddechowego.

Inhalacja? Czym właściwie jest?

Nasze babki stosowały je tak bardzo naturalnie jak stawianie baniek czy też leczenie  pijawkami. Inhalacje. Znów wracają do łask, gdyż odgrywają ogromna rolę w pierwszych objawach przeziębienia, zatrzymując jego postęp lub łagodząc przekrwienie błony śluzowej nosa w przypadku zapalenia zatok. Inhalowanie klasyczne to nic innego jak wdychanie aktywnych składników roślin leczniczych lub olejków eterycznych. Cząsteczki zawieszone w parze wodnej są wdychane, a następnie wchodzą w kontakt z błoną śluzową dróg oddechowych. Inhalacja ułatwia oddychanie i odkrztuszanie.

 Kiedy zastosować inhalację?  

Wdychanie dobroczynnej pary z wód mineralnych lub roztworów leków, olejków eterycznych i ziół pomaga złagodzić bóle głowy i gardła. Wziewy łagodzą kaszel, odtykają zatkany lub podrażniony nos, łagodzą problemy oddychania związane z grypą, przeziębieniami, zapaleniem zatok, zapaleniem oskrzeli, a także alergiami. Wdychanie gorącej, wilgotnej pary łagodzi dyskomfort, gdyż rozrzedza zalegający śluz.  W konsekwencji- ułatwia to oddychanie, zmniejsza dolegliwości. To świetne wsparcie w walce z chorobą, zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym!  

Jak prawidłowo wykonać inhalację

Klasyczna inhalacja, tzw. parówka,  polega na wdychaniu pary gorącej wody i substancji do niej  dodanej. Wlewamy wrzącą wodę  do miski bądź garnka, pochylamy głowę na wysokość kilkunastu centymetrów i wdychamy! Warto przykryć głowę ręcznikiem, aby opary nie uciekały na boki, a woda szybko nie schładzała się. Roztwór należy wdychać głęboko przez dwie do pięciu minut i powtarzać to dwa lub trzy razy dziennie. Inhalację można wykonać również przy pomocy urządzenia zwanym inhalatorem. Inhalator zmienia płynny lek do postaci pary wodnej lub drobnego aerozolu, który jest wdychany i wchłaniany w drogach oddechowych. Od tego jak małe są cząsteczki leku zależy to, gdzie dotrą. Cząsteczki o wielkości powyżej 8 µm wchłaniają się w górnych drogach układu oddechowego, 5 µm do 8 µm wchłaniają się w tchawicy i obrębie dużych oskrzeli, cząsteczki od 2 µm do 5 µm w oskrzelach i oskrzelikach, a do pęcherzyków płucnych docierają te o wielkości 0,5 µm do 3 µm. Istnieje wiele różnych inhalatorów stosowanych do domowych inhalacji. Klasyczne urządzenie do inhalacji (pneumatyczne) składa się z nebulizatora, czyli pojemnika na leki, kompresora, który pompuje powietrze, wężyka łączącego nebulizator z kompresorem, filtra wyłapującego gromadzące się zanieczyszczenia, kabla zasilającego oraz maseczek i ustników. Zaleca się zaaplikowania do nich zazwyczaj leku w postaci antybiotyku, leki rozszerzające oskrzela lub substancje o działaniu mukolistycznym. Oczywiście leki i rodzaj kuracji należy stosować tylko i wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

https://domowelaboratorium.pl/product-pol-684-NEBULIZATOR-SILENT-PRO.html

Inhalacje, dla kogo?

Inhalacje właściwie są dla każdego, jeśli osoba poddająca się kuracji nie jest przewlekle chora na choroby układu oddechowego. Inhalacje solą fizjologiczną są szczególnie bezpieczne. W przypadku dzieci, inhalację zwaną „parówką” należy wykonywać pod opieką dorosłego. Głównie z uwagi na wysoką temperaturę wody. Małe dzieci i niemowlęta można także inhalować w pokoju: wystarczy  przygotowany wywar z ziół zastosować w pomieszczeniu jako nawilżać powietrza, zwłaszcza zimową porą.  Inną metodą jest wytworzenie w łazience dużej ilości pary wodnej poprzez odkręcenie kurków z wodą, a następnie wejście do niej rodzica z pociechą na 5 – 10 minut. Niekiedy rodzice za pomocą przygotowanej przez siebie mieszaniny lub olejku leczniczego wcierają, masują lub oklepują rękami plecy dziecka w celu wchłonięcia się naparu do organizmu. W przypadku niemowląt i małych dzieci smarowanie dzieci olejkami również należy skonsultować z pediatrą. Jednak okazuje się, że nie zawsze te same preparaty i olejki stosuje się na złagodzenie wszystkich objawów bez względu na to jak była przyczyna powstania infekcji.

Inhalacje na kaszel mokry i suchy.

Inhalacje to efektywna metoda lecznicza w przypadku uporczywego kaszlu, gdyż pozwala nawilżyć śluzówkę. Do wziewów należy użyć sól morską, rumianek bądź rozmaryn. Przy kaszlu mokrym inhalacja ma moc wykrztuśną.  Zioła wspierające tego typu inhalacje to tymianek, koper włoski i podbiał. Leki, które stosuje się na kaszel mokry podczas inhalacji to tzw. mukolityki, które służące rozrzedzaniu wydzieliny. Pamiętajmy jednak, że stosujemy je  tylko pod kontrolą lekarza.

„Zainhaluj” się przy katarze i chorych zatokach.

Na katar warto wykonać inhalację „parówkę” z rumianku i rozmarynu. Zalewamy zioła wrzącą wodą i z przykrytą ręcznikiem głową pochylamy się nad miską. Inhalacja powinna potrwać kilkanaście minut, aby przyniosła ulgę.  Można wykonać także inhalację przy pomocy inhalatora i soli fizjologicznej. To prostsza i bezpieczniejsza metoda zwłaszcza w przypadku dzieci. W przypadku bólu zatok warto wykorzystać olejki eteryczne, takie jak olejek eukaliptusowy, lawendowy, sosnowy i komforowy.  

Warto pamiętać przy inhalacji.

Ten dość prosty zabieg może nieść ze sobą pewne ryzyka, więc zapoznaj się z kilkoma istotnymi wskazówkami:

1.       Zdejmij okulary, soczewki kontaktowe i biżuterię, która po nagrzaniu może Cię poparzyć.

2.       Usiądź wygodnie i bezpiecznie, tak aby nie przewrócić miski z gorącą wodą- w przypadku klasycznej parówki.

3.       Po inhalacji odczekaj co najmniej 1 godzinę przed wyjściem, ponieważ błony śluzowe rozszerzone gorącą wodą są bardziej wrażliwe na zimno i przepuszczają łatwiej zarazki.

4.       Zawsze nadzoruj inhalację dziecka lub osoby starszej: oddychanie powinno być ułatwione, inhalacja przyjemna. W przypadku jakiegokolwiek dyskomfortu natychmiast zakończ inhalację.

5.       Wszelkie wątpliwości konsultuj z lekarzem, zwłaszcza podczas inhalowanie osób alergicznych, małych dzieci  oraz cierpiących na przewlekłe choroby układu oddechowego lub inne poważne schorzenia.

6.       Czytaj ulotki o produktach ( zioła, olejki, leki), które stosujesz.

7.       Dobieraj dodatki do inhalowania do metody i urządzenia, którego używasz. Np. W inhalatorze (nebulizatorze) ultradźwiękowym można podawać sól fizjologiczną, solanki, mukolityki, olejki eteryczne. Nie powinno się stosować sterydów. Natomiast w inhalatorze (nebulizatorze) pneumatycznym podaje się wszystkie leki przeznaczone do nebulizacji. Starsze głowice rozpylające nie nadają się do rozpylania olejków eterycznych.